Cervicale myelopathie is een degeneratieve verandering binnen de wervelkolom die kunnen leiden tot het reduceren van de neurologische werking van de extremiteiten (1). Een van de meest interessante eigenschappen met betrekking tot deze toestand is dat het kan worden veroorzaakt door meerdere verschillende scenario's. Indien onbehandeld, kan cervicale myelopathie degeneratieve zijn en leiden tot problemen met de coördinatie, mobiliteit en dagelijkse activiteiten. Hoewel het voor in oudere generaties, zijn er andere gevallen waarin deze kwaal kan op jongere leeftijd. Laten we nu een meer diepgaande blik op dit type myelopathie en onderzoeken een aantal van de behandeling opties die beschikbaar zijn.
Is het eerst belangrijk om te begrijpen dat deze myelopathie is een gevolg van cervicale stenose. Met andere woorden, het kan voorkomen naast typische stenose zijn. Stenose eenvoudig gedefinieerd als een vernauwing van het kanaal dat het ruggenmerg (2) huisvest. Bij myelopathie, de symptomen vaak minder voorbijgaande aard in vergelijking met een standaard stenose van de wervelkolom. Myelopathie kan ook moeilijker te behandelen zijn, zoals de onderliggende oorzaken zijn heel gevarieerd.
Zoals eerder vermeld, kan er vele omstandigheden die leiden tot het ontstaan van deze aandoening. Enkele van de meest voorkomende zijn:
Hernia en spondylose kunnen behandelingen met het gebruik van een spinale chirurg of neurochirurg hebben. Zoals men zich kan voorstellen, kunnen veel van deze symptomen manifesteren later in het leven wanneer de wervelkolom zwakker of het immuunsysteem reeds aangetast.
De co-morbiditeit van myelopathie naast stenose kan problemen veroorzaken op het gebied van de diagnose van de symptomen. Ter wille van beknoptheid hier zullen we alleen ons bezig met de indicatoren die met overheersende myelopathie zijn (terwijl deze aanwezig binnen een stenose MAG). Een handvol van de meest voorkomende symptomen zijn:
Onhandigheid en een algemeen gevoel van malaise fysieke vaak aanwezig in vele gevallen. De progressie van deze ziekte zal variëren van patiënt tot patiënt en niet iedereen zal al deze symptomen. Interessant is dat pijn waarnemen in één of beide armen wordt normaliter veroorzaakt een individu om behandeling te zoeken, aangezien deze symptomen soms spiegel een hartaanval.
Hoewel dit is inderdaad een discrete medische aandoening, kan een nauwkeurige diagnose soms blijken te uitdagend. Dit is grotendeels te wijten aan het feit dat presentaties variëren en er kunnen meerdere oorzaken (3). Verschillende technieken worden daarom gebruikt om een nauwkeurig resultaat te bereiken. Deze omvatten meestal een gedetailleerde geschiedenis van de patiënt, genetische aanleg en radiologische beeldvorming (röntgenfoto of CT-scans). De belangrijkste indicaties een fysische compressie van het ruggenmerg langs een vernauwing (stenose) van het kanaal zelf.
Magnetic Resonance Imaging (MRI) en Post-myelografie computertomografie (myelo-CT) zijn andere methoden die steeds vaker als gevolg van hun vermogen om duidelijkere foto's van de cervicale regio. Deze kunnen ook helpen om de gebieden die moeten operatief worden aangepakt markeren. De arts zal meestal correleren de afzonderlijke symptomen van de patiënt waar de versmalling zich bevindt. Indien deze samenvallen, een nauwkeurige diagnose van cervicale myelopathie mogelijk.
Sommige lichamelijke onderzoeken, zoals het observeren van de diepe peesreflexen in de knie en een buiging van de wijsvinger bij de middelvinger wordt "knipte" (Hoffman's reflex) kunnen ook wijzen op de aanwezigheid van cervicale myelopathie (4).
Aangezien de oorzaak van deze aandoening is druk in het cervicale gebied van de wervelkolom, de meeste behandelingen omvatten het verlichten van de druk. Hoewel anti-inflammatoire geneesmiddelen kunnen verlenen voor korte termijn omstandigheden (bijvoorbeeld na trauma), de meest voorkomende optie is chirurgie. Er moet echter worden opgemerkt dat de symptomen al dan niet verbeteren na dergelijke procedure. Een geïnformeerde prognose is daarom belangrijk voordat een beslissing wordt genomen.
De twee belangrijkste opties zijn operatie door de voorzijde van de hals en via de achterzijde. Deze zijn technisch aangeduid als:
Er kunnen ook momenten waarop beide werkwijzen gelijktijdig (3) worden gebruikt. De arts zal zijn of haar beslissing van waar de vernauwing zich bevindt en de kromming van de cervicale wervelkolom te baseren. Daarnaast zullen deze opties moet rekening worden gehouden met de fysieke toestand van de patiënt en de ernst van de symptomen. Chirurgie is vooral bedoeld om druk te verlichten en om het progressieve karakter van de cervicale myelopathie te korten.
Zoals mag worden verwacht, zal de algemene prognose van de patiënt verschillende metrieken omvatten. Sommige van deze kunnen omvatten (maar zijn niet noodzakelijk beperkt tot):
Moet meerdere verschillende locaties moeten worden behandeld (zoals bij een gevorderde ziekte kan zijn), zal de totale hersteltijd worden verlengd. Uiteindelijk kunnen de symptomen uiteindelijk verdwijnen of zij kunnen aanwezig zijn in mindere mate ver in de toekomst.
Dit is een basis overzicht van cervicale myelopathie. Degenen die geloven dat ze kunnen lijden aan deze aandoening moet altijd op zoek gaan naar het advies van een opgeleide medische professional voor een nauwkeurige diagnose.